André Kuipers
André Kuipers is een Nederlandse arts en astronaut van de Europese Ruimtevaartorganisatie (ESA).
Serienummer – 436 (2).
Aantal missies – 2. Totale duur van de vluchten – 203 dagen. 15 uur en 50 minuten. 36 с.
Biografie
André Kuijpers werd op 5 oktober 1958 in Amsterdam geboren. In 1977 beëindigde hij zijn middelbare schoolopleiding en schreef hij zich in aan de Universiteit van Amsterdam, waar hij 10 jaar later, in 1987, zijn artsdiploma behaalde.
Tussen 1987 en 1988 diende Kuipers bij de Koninklijke Luchtmacht (RAF), waar hij deel uitmaakte van het medisch korps dat luchtvaartongevallen onderzocht die het gevolg waren van ruimtelijke desoriëntatie van piloten.
Vanaf 1989 werkte Andre op de onderzoeksafdeling van het Ruimte Medisch Centrum in Soesterberg. Daar bestudeerde hij de aanpassingsprocessen van astronauten in de ruimte (met name pilootcontactlenzen, vestibulair apparaat, bloeddruk, hersencirculatie). Daar voerde Kuipers medische controles van piloten uit en hield hij toezicht op de centrifugetraining, gaf hij lessen aan piloten over psychologische aspecten van de ruimtevlucht.
In 1991 was Andre Kuipers een van de vijf finalisten bij de nationale selectie voor het eerste ESA-astronautenteam. Hij nam deel aan de Europese selectie (onder de 25 halve finalisten), maar hij werd niet bij het eskader ingeschreven. In plaats daarvan ging André werken bij de medische faciliteiten van de ESA, waar hij meewerkte aan de voorbereiding en uitvoering van vele biologische experimenten die door het agentschap werden uitgevoerd.
In het najaar van 1998 werd Kuipers aanvaard als astronaut door een gezamenlijk besluit van de CEO van de ESA en de Nederlandse minister van Economische Zaken. De aankondiging werd op 5 oktober gedaan door ESA CEO Antonio Rodota, op de Space Expo, Noordwijk, Nederland. In juli 1999 begon André bij het Europees Centrum voor Astronautenopleiding (EAC), waar hij in 2002 de basiscursus algemene ruimtevaart (GCTC) voltooide.
Begin december van hetzelfde jaar werd hij als boordwerktuigkundige opgenomen in de eerste Russische bemanning van de 6e missie van het internationale ruimtestation (ISS). Maar na de ramp met het ruimteveer Columbia werden alle bemanningen teruggebracht tot twee personen en opnieuw samengesteld. In 2003 volgde André Kuipers een opleiding tot boordwerktuigkundige op de reservetrip Visit Expedition (EP5). In datzelfde jaar, 2003, werd Kuipers bevestigd als lid van EP-6 en de hoofdbemanning van Sojoez TMA-4.
Eerste vlucht
Andre Kuipers maakte zijn eerste vlucht als boordwerktuigkundige-1 aan boord van het Sojoez TMA-4 ruimtevaartuig (SC), als onderdeel van de negende hoofdexpeditie naar het ISS (samen met bemanningscommandant Gennady Padalka en boordwerktuigkundige Michael Fink). De lancering van Sojoez TMA-4 vond plaats op 19 april 2004. Vanaf 21 april werkte Andre in het kader van het Europese programma op het ISS-station.
Op 30 april landde hij op Sojoez TMA-3 met de bemanning van Expeditie 8 (bestaande uit commandant Michael Fowle en boordwerktuigkundige Alexander Kaleri). De totale duur van Kuipers’ vlucht was 10 dagen 20 uur 48 minuten 46 seconden.
Activiteiten in de buurt van de ruimte
Tussen 16 en 27 januari 2007 heeft Andre Kuipers deelgenomen aan een overlevingstraining in het bos bij Moskou als onderdeel van een contingent bemanning, samen met Oleg Kononenko en Robert Tersky.
In augustus 2007 werd Kuipers bij een gezamenlijk besluit van Roscosmos en NASA opgenomen in de reservebemanning van ISS-20 (als boordwerktuigkundige). NASA heeft deze opdracht officieel bevestigd op 12 februari 2008.
Van 22 tot en met 28 juni 2008 heeft Andre Kuipers, samen met Christopher Hadfield en Maxim Ponomarev, als deel van de bemanning van het contingent deelgenomen aan de opleiding van de bemanning in Sevastopol voor het geval het afdaalvoertuig op het water zou landen.
Tweede vlucht
Op 5 augustus 2009 heeft de directeur-generaal van het ESA officieel aangekondigd dat André Kuipers deel zal uitmaken van de bemanning van de 30e expeditie naar het ISS. Op 7 oktober 2009 werd deze opdracht door de NASA bevestigd (persbericht nr. 09-233). Het Sojoez TMA-03M-ruimtevaartuig is op 21 december 2011 gelanceerd vanaf het Baikonur Cosmodrome. Andre was lid van de dertigste en werd de boordwerktuigkundige van de eenendertigste lange-afstandsexpeditie naar het ISS. De koppeling aan het ISS vond plaats op 23 december 2011. Op 1 juli 2012 is het Sojoez TMA-03M-ruimtevaartuig losgekoppeld van het internationale ruimtestation. Op 1 juli 2012 landde het afdaalvoertuig van Sojoez TMA-03M in Kazachstan.
De duur van de vlucht was 192 dagen 18 uur 58 minuten 21 seconden.
Awards
- Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw (15 oktober 2012).
- Officier in de Orde van Oranje-Nassau (17 mei 2004).
- Orde van Vriendschap (9 februari 2013) – voor de grote bijdrage aan de ontwikkeling van de internationale samenwerking op het gebied van de astronautiek, waardoor de vriendschap tussen de volkeren is versterkt
Wubbo Johannes Ockels
Wubbo Johannes Ockels; 28 maart 1946, Almelo – 18 mei 2014, Amsterdam was een Nederlands natuurkundige en astronaut van de Europese Ruimtevaartorganisatie. De eerste Nederlandse burger die in de ruimte is geweest.
Onderwijs, werk
Hij bracht zijn jeugd door in Groningen. Na zijn afstuderen aan de Rijksuniversiteit Groningen in 1973 promoveerde hij in de natuurkunde en wiskunde. De volgende drie jaar werkte hij als onderzoeker aan het Kernfysisch Versneller Instituut (KVI) in Groningen. Hij voltooide er zijn doctoraat in 1978.
Ruimtevaart opleiding
Op 18 mei 1978 werd Wübbo Okkels, samen met Ulf Merbold en Claude Nicollier, door het Europees Ruimteagentschap geselecteerd om zich bij de eerste groep Europese astronauten te voegen als kandidaat voor de Spacelab 1-missie. Daarna begon hij aan een algemene ruimtevaartopleiding in het Johnson Space Center in de Verenigde Staten. Johnson Space Center (VS), dat in augustus 1981 werd voltooid.
In november-december 1983, toen Spacelab 1 zijn eerste vlucht maakte aan boord van Space Shuttle Columbia (STS-9) met ESA-astronaut Ulf Merbold, was Ockels zijn vervanger. Tijdens de missie was hij ook de verbindingscoördinator voor de bemanning.
In februari 1985 werd hij ingedeeld bij de STS-61-A bemanning.
Vlucht op Challenger
Wubbo Okkels, 39 jaar, maakte zijn enige vlucht in de ruimte van 30 oktober tot 6 november 1985 aan boord van de shuttle Challenger (STS-61-A) als payload specialist. De missie was gezamenlijk georganiseerd door de Verenigde Staten en de FRG. Het vrachtruim van het ruimteveer bevatte een drukmodule, Spacelab D-1, waar meer dan 70 experimenten op het gebied van ruimtematerialen, biologie, plantkunde en navigatie werden uitgevoerd. Het wetenschappelijke programma van de vlucht werd gecontroleerd vanuit Oberpfaffenhofen (Duitsland).
Het was de enige shuttle lancering met drie nuttige ladingsspecialisten (allen Europeanen) en acht astronauten aan boord.
De duur van de vlucht was 7 dagen 00 h 44 min 51 s.
Activiteiten na de vlucht
Vubbo Okkels verliet het ESA-astronautenteam kort na de missie. In 1986 werd hij aangesteld bij het Europees Centrum voor Ruimteonderzoek en Technologie (ESTEC) in Noordwijk, waar hij zich bezighield met de ondersteuning van menselijke missies. Ockels werd later hoofd van ESA’s afdeling Opleiding en Onderwijs in Noordwijk. Al die tijd was hij ook hoogleraar aan het departement Luchtvaart- en Ruimtevaartwetenschappen van de Technische Universiteit Delft.
Vanaf september 2003 zette hij zijn nauwe samenwerking met ESA voort en trad hij in dienst van de Technische Universiteit Delft, waar hij zich voltijds bezighield met alternatieve energiebronnen. Ockels was met name betrokken bij innovatieve projecten zoals Laddermill (wind aangedreven door vliegers) en Nuna (voertuig op zonne-energie), alsook Superbus (elektrische snelbus).
Hij is lid van het American Physical Society en het European Physical Society.
Bij de parlementsverkiezingen van 2006 was hij de “laatste kandidaat” of “lijstduwer” (een bekend persoon die de kieslijst van een politieke partij in Nederland sluit) voor Groen Links.
Een kleine asteroïde die zich in de baan tussen de banen van Mars en Jupiter bevindt, 9496 Ockels, werd door de Internationale Astronomische Unie naar Wübbo Ockels genoemd.
In 2008 werd V. Ockels geopereerd aan nierkanker, maar vijf jaar later werd bij hem een recidief van de tumor vastgesteld. Hij overleed op 18 mei 2014 in het Levenguc Ziekenhuis in Amsterdam op 69-jarige leeftijd.